...ale kicha
...zanim skończyłem post i go nadałem, wszystko mi zżarło
...przerąbane

teraz zrobię to "sposobem"

Ten post był ostatnio modyfikowany: 27-09-2010 06:23 PM przez Smyk.

No, to jeszcze raz:
Poznawszy Dolomity Wschodnie, także Dolomity Zachodnie trzeba było wybrać się bardziej na południe,
toteż wybraliśmy się. Zaglądnąwszy nad Jez. Garda, pochodziwszy po masywie Brenta dojrzeliśmy
do pójścia w masyw Adamello, gdy chmury nadciągnęły, obniżyły swój pułap tak jak nie chcieliśmy
i zaczęły przeciekać, jak zepsuty kran u niedbałej ciotki Sabiny.

Każde góry, tak jak każde miejsce na świecie, mają swój wdzięk, pod warunkiem, że trafimy
w ich czas i będziemy wiedzieć, że to jest to (!)
Adamello może są zawsze źródłem wspaniałych wrażeń dla miłośników lodowcowej wspinaczki,
zimą - dla miłośników nart (tak jak przereklamowana Madonna di Campiglio - niby ekstra...
a w porze letniej to tylko prawie bezludne zadupie, gdzie nie można ani zjeść, ani się przespać...
stolica ANI )

Miałem zamiar nadać to jako galerię zdjęć, ale...
w końcu zdjęcia są tylko dodatkiem do naszej wędrówki, a z nią naszych przeżyć,
wrażeń, przyjemności i satysfakcji, a później opowieści, nawet jak są fotorelacją...

No... oprócz tych takich bardziej uformowanych zdjęć dodam jeszcze parę jako bonus
dla tych, którzy wiedzą, że na ścieżce jest czas i miejsce na WSZYSTKO
łącznie z przerywnikami pośród których jest i pozowanie do zdjątek

PS
Całość można przejrzeć jako pokaz slajdów na http://public.fotki.com/Smyk/dolomity-adamello-2010/
...bo "fotosik" (którego użyłem do przentacji) chyba nie może sprostać obciążeniu i "się zatyka"

Saluti!

Ten post był ostatnio modyfikowany: 27-09-2010 07:44 PM przez Smyk.

Piękne, magiczne miejsce. Tylko mam problem (pewnie tylko ja...) - bo niektóre ze zdjęć nie chcą mi się otworzyć.... ale z tych, co mi się otworzyć udało - ślicznie tam. I ta mgła uroku dodaje.

Mi też dużo nie chce się otworzyć...

już gdzieś Cię Smyku widywałem w realu, następnym razem Cię zagadnę

Już parę lat się szykuję na ferraty Brenty (nie są takie trudne) i na lodowiec Adamello i Presanella. Relacyjka Smyka chyba przybliżyła te możliwości i chęci

Jeśli tak sądzisz na podstawie zamieszczonych zdjęć,
to muszę powiedzieć, że jestem na każdym ...po drugiej stronie obiektywu

...szykuję na ferraty Brenty (nie są takie trudne) (...)
Relacyjka Smyka chyba przybliżyła te możliwości i chęci

Żeby nieco zmienić obraz tamtych masywów tak,
aby bliżej oddawały rzeczywistość, łatwizny i trudności, również i niebezpieczeństwa,
zacytuję swój wcześniejszy opis drogi, która ustawiła mnie na baczność, czuwaj, bądź_ostrożny:

Dlaczego wolę "czwórkową" ferratę w Dolomitach od "dwójkowej" sentiero"?
Bo jestem strachliwy - i już. Nie przeraża mnie żelastwo, ale realne zagrożenie - owszem.
To prawie tak, jak z łańcuchami w Tatrach:
przerażają tych, którzy nie wiedzą po co są łańcuchy, a tym, którzy wiedzą - pomagają...

Idzie sobie grzbietem Dolomitów (północna Brenta) taka fajna ścieżynka,
niby łatwa (no, bo przecież nie trudna /technicznie/), typowa sentiero,
bez lin (no, od czasu do czasu liny się trafiają, w trudniejszych miejscach,
ale nie we wszystkich niebezpiecznych), idzie sobie granią, idzie kominkami,
idzie trawersami - ot, taka sobie sentiero,
a podnieść może adrenalinę na wysokość dziesiątek lub setek metrów,
akurat tyle, ile metrów słupa powietrza znajduje się pod ścieżką lub
tuż obok niej.

>>...szlak biegnie podciętymi, powietrznymi, wąziutkimi i kruchymi lub trawiastymi półeczkami,
a lin często brak. Kulminacyjnym i najgorszym momentem jest nieubezpieczone, strome
i "lufiaste" zejście na jedną z przełączek (...) technicznie łatwe,
ale przepaścistość i kruszyzna powodują znaczne podwyższenie poziomu adrenaliny<<
- pisze Jarek Kardasz na swojej stronie http://jarekkardasz.republika.pl/
i nie wypada się z nim nie zgodzić.
________________________
Czyś mechanik, czy też nie,
to na szlaku polub stal,
ona często chroni Cię
przed odlotem w siną dal

...dużo nie chce się otworzyć...

Do oglądania zdjęć warto użyć http://public.fotki.com/Smyk/dolomity-adamello-2010/
- nawet z pokazu slajdów można skorzystać. W swoich wpisach wykorzystałem linki do zdj. w "fotosiku",
bo wcześniej "fotosik" sprawował się zadowalająco; nie zauważyłem, kiedy się zbiesił;
za niewygody przepraszam wszystkich, których zdjęcia zaciekawiły

Ten post był ostatnio modyfikowany: 28-09-2010 10:05 AM przez Smyk.

brałem Cie za tego zarośniętego

Też jestem zarośnięty, ale znacznie mniej. Ten bardziej zarośnięty (okresowo tylko),
to aktywny wspinacz w górach różnych kontynentów i skalistych wysp (pseudo: Szuflada)
i bardzo jestem rad z możliwości chodzenia z nim po Brencie i Adamello w dwójkowym zespole
/w Tatrach, jako bliskich geograficznie i "sercowo" też dużo się wspina, a co za tym idzie
pojawia się na szlakach turystycznych/

Ten post był ostatnio modyfikowany: 28-09-2010 10:19 AM przez Smyk.