Mucharz-Jaroszowicka Góra-Wadowice


W oczekiwaniu na zasadniczą relację z Babiej Góry Pozwolę sobie zamiescić króciutką z mojego dzisiejszego 5 godz wypadu
Wędrówke rozpocząlem w pięknie położonej na wzgórzu miejscowosci Mucharz.Mucharz należy do najstarszych miejscowości w okolicy.Parafia w Mucharzu została założona kiedy w Suchej B na miejscu obecnego kościoła szumiał zielony bór.Legenda głosi ,że Istnieje połączenie -podziemny tunel między Kościołem w Mucharzu a Lanckoroną.
W wiosce obecnie powstaje bardzo dużo nowych domów a to z uwagi na powstanie w niezbyt w odległej przyszłosci zapory i jeziora na Skawie.Prawdopodobnie za 3 lata zacznie sie napełnianie jeziora.Ja ruszyłem do góry,minąłem kościól i doszedłem w pobliże wierzchołka Upalisko na którym istniał kiedyś gród .Z pobliża wierzchołka niespodziewanie otworzył sie widok na Babią górę .Była za lekką poświatą mgiełki.A przed nią defilowały małe cumuluski.Po zejściu ze szczytu droga dochodziła do poprzecznej główniejszej drogi .Można było iść albo w lewo albo w prawo .Poszedłem w lewo .I nie dlatego ,żeby mnie ciągneło ku Lewicy o nie ,tylko w lewo to kierunek Wadowic gdzie zdążałem.Po około 100m widzę cościekawego przy drodze jakby jakaś tabliczka .I Owszem .Mała niezgrabna rączka napisała na kartce "Tutaj zieleń króluje ,ale człowiek ją truje .Potem męczy się zwierzyna ,która szuka pożywienia" .Kartka była włożona do foliału i przybita do dwóch listewek w bitych w ziemię. Aż mnie zatkało.po 50 metrach patrzę 4 listewki w bite w ziemię Posród nich założony worek na śmieci A obok znów kartka z napisem."Wrzucaj do kosza śmieci ,bo tak się uczą dzieci" .Kartka była podpisana Leśne elfy.I w ten sposób wyjaśniło się ,że to miejscowe leśne elfy pilnuja tutaj czystosci. Droga doszła do Skawy.W tym miejscu dodam taka wkładkę.Otóż według starej mapy miała tutaj być kładka na drugą stronę Skawy A ja musiałem przejść na drugą stronę aby kontynuować w kierunku góry Jaroszowickiej.Będąc jeszcze w domu pomyślałem ,że może jednak kładki nie być a to dlatego ,że okoliczni mieszkańcy zostali wysiedleni w związku z przyszłym jeziorem.Na wszelki wypadek wziąłem ręcznik Gdyby mi przyszło przechodzić Skawę w bród to trzeba by się potem dobrze wytrzeć aby się rozgrzać.Doszedłem do Skawy.Kładki oczywiscie nie było .Zapytałem napotkanych tubylców palących ogień nad Skawą gdzie tu jest najbliższe przejście przez Skawę ,jakis bród .A oni się za głowę złapali i pytaja dokąd idę .Odpowiedziałem ,że do Wadowic .A oni to trzeba iść do góry a następnie na przystanek autobusowy w Mucharzu.A ja na to ,że właśnie od przystanku tu przez górę doszedłem.Nie miałem ochoty sie wracać .Skawa jednak po opadach i roztopach była bardzo duża ok 1 m.Nie można było więc przejść w bród.Doradzili mi ,że można iść 2km zboczem wzdłuż Skawy i dojdzie sie do mostu ale teren jest trudny.A jak trudny miałem okazję niebawem się przekonać.Brzeg Skawy o nachyleniu 50-60 stopni .A żeby było ciekawiej to całe zbocze było zasłane ściętymi drzewami które drwale wycinali do wysokości przyszłego zwierciadła wody jeziora.Ścieżki naturalnie nie było a jedynie jakieś ślady przemieszczających się drwali. I oczywiście nie na poziomie Skawy ale 50 m powyżej niej.Po 300 m widzę pracujących drwali Mieli przeciągniętą linę transportową 100m do przemieszczania ściętego drzewa na drugą stronę Skawy gdzie brzeg był płaski i gdzie odbywał się załadunek drzew.Przyszedł mi szalony pomysł do głowy i mówię czy mogliby mnie na tej linie przetransportować na drugą stronę rzeki.Mieli wielki ubaw z pytania No niestety nie wyrazili chęci. Poszedłem dalej. Był to prawdziwy tor przeszkód.Wreszcie po 1.5 km stromy brzeg się skończył .Z nadzieją wyszedłem na spłaszczenie i....No szkoda gadać Nowe kłody pod nogi ( w sensie przenośnym).Co sie okazało.Cały teren w promieniu 0.5 km zryty przez kopary i spychacze .Krajobraz iście księżycowy .Jedynie ślady gąsienic woda i błotniasta glina uświadomiły mi ,że znajduję sie na ziemi.Mam dwa wyjścia . ! cofnąć się z powritem po zboczu te 1.5 km a następnie wrócić na autobus.lub 2. Kontynuować przejście po błocie.I poszedłem zapadając sie po kostki w rozmiękłej glinie.Na szczęście wziąłem stare buty .I dobrze bo już nie nadają się do użytku.Wreszcie dotarłem do mostu.Przejście tego 2 km odcinka zajęło mi aż 1 godz.Dalej już było lepiej.Zjadłem sobie kanapkę.Wypiłem cherbatkę i tak wzmocniony poszedłem w górę na Jaroszowicka G.Droga tym razem całkiem całkiem .Na przełączce pomiędzy wzniesieniami góry polana i kilka chatek .Dalej droga leśna dosyć szeroka prowadziła przez piękny starodrzew.W powietrzu czuć było zapach ściętych drzew leżących na poboczu .Słoneczko nawet przygrzewało .Taki sielski nastrój.W pewnym momencie na Polance widzę dwie spokojnie pasące się sarny .Od czasu do czasu patrzą na mnie i skubią dalej trawę.Po 1godz wyszedłem z lasu i doszedłem do miejscowości Jaroszowice. Ładnie położonej u stóp góry Jeszcze nieco powyżej pół godziny spacerku i znalazłem się na dworcu PKS Wadowice ok 18.Niestety autobus dopiero co odjechał.Po godzinie(Kiedy już zaczynałem marznąć)nadjechał następny którym wróciłem do domu. Miłej lekturki