Wielka Fatra
Remont remontem ale ile można w domu wytrzymać . Kolega wybiera się na Wielką Fatrę …….bezproblemowy dojazd kusi……….no i wszystko tak ustawiłam by jechać . W sobotę pogoda nie zapowiada się najlepiej, nawet rano pada. Ale to nie przeszkoda. Samochów zostaje na parkingu w Błatnicy – piękna osada z bardzo nietypową zabudową. Długa dolina Gederska  z widokiem na Blatnicki Hradok ciągnie się kilometrami, widoków jest nie za wiele, może późną  jesienią i zima jak liście opadną widać więcej ale teraz to zaledwie gdzie niegdzie skałki prześwitują.  Za to jest doskonała na rower, zresztą są tam ścieżki rowerowe ale jazda możliwa tylko po dolinach. Podejścia są tak ostre i długie że nie ma sensu pchać się tam z rowerem ( a właściwie nieść go na plecach). Po kilku godzinach wydostajemy się na grań WF. Widoki przepiękne na Kriżne, i najwyższy Ostredok. Przypominają mi bieszczadzkie połoniny, mimo że gdzie niegdzie ozdobione są grupami skałek. Znajduję piękne dorodne kanie, poprzestaję jednak na zrobieniu sobie zdjęć z tymi dorodnymi okazami. Podziwiam okolice, ale z trudem identyfikuję otaczające mnie szczyty. Jestem w tych stronach w końcu po raz pierwszy. Zejście znów zalesionym terenem z widokami od czasu do czasu na grupy skalne a potem wygodną drogą. Następnego dnia zapada decyzja by jednak jeszcze w tym rejonie połazić i nie tracić czasu na dojazdy. Zatem czas na Tłustą i Ostrą. W drodze na szczyt mijamy i zwiedzamy jaskinię, fantastyczne wrażenia (szkoda ze tylko jedna czołówka).  Podejście jest dużo ciekawsze niż dnia poprzedniego, ale długie i mozolne. W pewnym momencie zaczynam się zastanawiać czy ta tłusta ma jakiś wierzchołek. Na szczęście ma . A na szczycie……….WIDOKI!!! nawet na białe Tatry. Jest po prostu pięknie. Potem idzie się długim trawersem co chwilę wspinając się na skałki. Trochę mi to przypomina Gęsią Szyję. Następnie bardzo strome zejście wśród skałek no i potem już w lesie ale ciągle w dół…….a gdzie ta Ostra. Okazuje się że to jeszcze całkiem spory kawałek drogi. Osiągając Zadnią Ostrą wpadamy w krainę przepięknych widoków. Widoki prawie tatrzańskie, słońce nisko oświetla pożółkłe trawy porastające stromy stok a w tym wszystkim biel wystających skał i ścieżka na szczyt, który wygląda jak skalny zamek, zwłaszcza ze szlak prowadzi po stopniach , z daleka wygląda to jak schody do zamku. Ruszamy na szczyt, ostatni odcinek po łańcuchach :D i przejście przez okno skalne (cudnie bo na drugiej stronie przepiękne widoki. Oto i szczyt a na nim…..puszka wpisowa. Pierwszy raz się wpisuję, znajdujemy tez zapis kolegów syna i charakterystyczną naklejkę Harnasiów. Spędzamy trochę czasu na szczycie posilając się i podziwiając okolice. Decydujemy się na zejście nie w stronę przełęczy, lecz ze szczytu piękną i mocno wydeptaną ścieżką wprost do doliny Błatnickiej. Długi odcinek trasy prowadzi w otwartym terenie pełnym przepięknych widoków. Potem droga prowadzi przez przepiękny bukowy las. Po kilku kilometrach marszu osiągamy parking i ……czas wracać do domu. Z okien samochodu podziwiamy jeszcze Wielką Fatrę oraz zamki Malej Fatry .