Górskie Forum Dyskusyjne - Górski Świat

Relacja tak mi się spodobała , że przeczytałem jeszcze raz
Władku-już wiem, że jak się wybierzemy na jaką wycieczkę w Tatery- na pewno nie będę się nudził
Ps:
O łuczywa się nie martw-za wczasu przygotuję

O, dalszy się znalazł To by nie był DrE, żeby zamiast Spoko opieprzyć, to sam w te grozy chce się aktywnie włączyć i jeszcze światełka nosić, żeby "na pewno nie będę się nudził" i w nocy je widzieć.

A co do tego co pisze dr Etker .Hmmm..... wolałbym za dnia odbyć wyprawę i to słonecznego dnia

Eeee tam-to już by nie było to...
A tak-przeczytałem jednym tchem -relację napisaną potoczystym i barwnym słowem-zupełnie tak jak bym czytał "Scrambles...." Eda Whympera i to w oryginale...
Nie wspomnę już o tym-że wycieczka w Jaworową od 6 do 4 stanowi konkurencję samą w sobie....
Moi mili- stanowicie niepowtarzalne trio - oczekuję dalszych opisów Waszych przygód
Pozdrawiam
Ps
O ! jestem już na Rysach...

A .... dodam jeszcze od siebie ,że bardzo mi smakowały(mimo że zimne) o 4 nad ranem,pierożki przygotowane przez mamę Kasi

Mamusia Kasi miała Was raczej ochrzanić niż pierożkami.
Kasiu po mimo tego jednak fajna wyprawa i foteczki. Drugi raz więcej uważajcie na Spoko, żeby się gdzieś znowu nie zawieruszył

Władek szedł szybciej niż my i w końcu straciliśmy go z oczu.
Pogoda była niepewna, co jakiś czas nadciągały chmury, które zalewał cały żleb. Wg nas najlepszym wyjściem w tej sytuacji było zakończenie dalszej wędrówki w tym miejscu. Kolejne progi Sobkowego Żlebu w deszczu nie były czymś zachęcającym. Dodatkowo należało omijać płaty zalegającego śniegu, a śnieg był na tyle złośliwy że zalegał w miejscach gdzie było najłatwiejsze przejście. Pod śniegiem wytworzyła się pusta przestrzeń, nie wytrzymywał on naszego ciężaru. Podjęliśmy decyzję, że zaczekamy tu na Władka, który jak się okazał czekał też na nas gdzieś tam powyżej. Niestety nie prowadziło to do niczego, jak widać.
Podjęliśmy decyzję, że pomimo kiepskiej pogody idziemy dalej, bo nie wiemy co z Władkiem. Pokonywaliśmy kolejne prożki żlebu, co jakiś czas pogoda poprawiała się, a to znów napływały chmury. Cały czas rozglądaliśmy się za naszym towarzyszem wędrówki.

:
krew mrorząca w żyłach ta wycieczka i czasowo również

Smak miał królewski, więc niewykluczone.

Jak się już na dobre rozpogodziło podczas zejścia z grani, to widoki było boskie, jak zresztą widać.

Bardzo fajny opis wyprawy Momentami mrozi krew w żyłach. Szczególnie nocna poszukiwawcza eskapada..

Bardzo fajny -zgoda
Ale dlaczego "mrożąca" - ?
Mi siem bardzo podobało-szczególnie ten opis -jak to do żlebu napłynęła chmura... ...i ludzi okrył obłok...
A później się uniósł i ...nic
Od razu przypomniał się film Petera Weir'a-"Piknik pod wiszącą skałą"- pełen tajemniczości i przedziwnych nastrojów
No i te nocne spacery klimatyczne w świetle księżyca
Jeszcze raz gratuluje Wam skutecznego poszukiwania tak subtelnych doznań górskich (wiersz jaki by się przydał w tym miejscu).

Pozdrawiam Uczestników Wycieczki.

Ps. Czytanie opisu z ilustracją muzyczną to prawdziwa przyjemność:
http://pl.youtube.com/watch?v=ij2JRPBJlX...re=related