We wrześniu wybrałem się jeszcze w Alpy Włoskie na pograniczu z Austrią.
Sobota 5.09
O 4.20 przyjazd na parking na końcu drogi     w dolinie Val di Vizze za Stein we Włoszech. Cały dzień pada deszcz a na szczytach śnieg więc śpię po podróży.
Niedziela 6.09
Ranek pochmurny z błękitem miejscami dając nadzieje na rozpogodzenia ale to nastąpiło dopiero po 16.00. Nie śpiesząc się wystartowałem o 8.00 z planem dotarcia na szczyt Kraxentrager 2998,we mgle i przy padającym śniegu o 12.00 doszedłem do schroniska Landshuter Europa Hutte 2693. Na wspomniany szczyt nie było sensu iść bo go nie było widać ale na otarcie łez wszedłem na Friedlrichshohe 2713     ponad schroniskiem.                                                        

Poniedziałek 7.09
Przy niebie całym w błękicie pełen energii o 7.40 zagłębiam się ponownie we wczorajszy szlak. Przed szczytem Friedlrichshohe skręcam na stary szlak na przełęcz, szlak na szczyt Kraxentrager 2998     co prawda jest tyle że pod śniegiem i niestety to ja będę musiał odszukiwać wszelakich znaków. Skacząc z kamienia na kamień i brnąc w śniegu nie wiedząc czy czasem nie czyha jakaś pułapka pokryta śniegiem
docieram do takiego przed wierzchołka za którym jest strome pionowe zejście ubezpieczone liną zasypane śniegiem.     W międzyczasie z doliny wypłynęły mgły zakrywając dalszą trasę i szczyt     , wobec tego nie było już sensu brnąć dalej. .                                                             [attachment=71460Trzeci raz już nie chce mi się iść tą samą trasą więc przemieszczam się na parking gdzie rozpoczyna się szlak na Gran Pilastro /Hochfeiler/ 3509 a tam stoi Skoda Felicja na czeskich numerach to myślę sobie przyjechała młodzież to szlak będę miał przetarty

Wtorek 8.09
O 4.00 jestem już na szlaku, schronisko Rif.Gran Pilastro 2710 mijam o 7.20 kierując się na mini ferrate wyprowadzającą na grań. Gdy już na niej byłem ślady na śniegu były ale z przed tygodnia jak zobaczyłem ostatni wpis w gipfelbuch. Czechów nigdzie nie widać więc jakopierwszy idę po widocznych jeszcze śladach ostrzem grani. Śnieg zmrożony to idzie się dobrze, na ostatniej grani przed szczytem zakładam szpilki a na podejściu na szczyt jeszcze kilof do ręki bo robi się całkiem stromo i miejscami trzeba robić stopnie. Stopy postawiłem na szczycie Gran Pilastro /Hochfeiler/ 3509 o 10.30. Będąc na szczycie zawsze przeglądam książkę i jak zwykle żadnego polskiego wpisu.Wracając po dojściu do ferraty odbijam w prawo nie idąc do schroniska tylko schodzę takim słabo oznakowanym szlakiem na skruty, zejść można ale w drugą strone nie polecam, pełno ścieżek niewiadomo gdzie prowadzące.Szczyt łatwy do osiągnięcia przy dobrej pogodzie.                                                                                                                                            

                                           
Środa 9.09
Będąc na Gran Pilastro wpadł mi w oko taki oto szczyt     i dlatego z leśnego parkingu w Burgum już od 4.50 idę szutrową drogą. Dochodzę do jej końca nie natrafiając na szlak, rozglądam się dokładnie dookoła wypatrując jakiegokolwiek znaku ale nic nie widzę. Wracam się trochę, przechodzę przez strumień i będąc koło nowego domku widzę po lewej stronie doliny na łące pomalowany palik i dalej następny.
Schronisko Sterzinger hutte 2348 mijam zamknięte, docieram na przełęcz o 8.40, z tam tąt po lekko naśnieżonym zboczu wychodzę na szczyt Wilde Kreuzspitze 3134 o 10.10. Na szczyt jest też szlak z drugiej strony. Spoglądając na szczyt z dołu wydaje się że będzie trudno
a faktycznie nie ma problemu. Zwyczajowo przeglądam książkę podziwiając twórczość niektórych wpisujących się i widzę że żaden rodak tu nie zawitał. Wracając postanowiłem sprawdzić gdzie przeoczyłem początek szlaku więc idę po ledwo widocznej ścieszce przerywanej korytami lawin, widać że szlak nie uczęszczany. Przy głębokim żlebie którym płynie strumień ścieszka się urywa i nigdzie dookoła nie widzę dalszego ciągu, korytem strumienia schodzę trochę w dół licząc że jeszcze na nią natrafię ale niestety musiałem przez zarośla trawersować zbocze docierając do drogi. Szlak został zniszczony przez lawiny , obrywy zboczy i rwącą wodę. Szlak nie został odtworzony chociaż wystarczyło postawić szlakowskaz w miejscu gdzie skręciłem z drogi by go odnaleźć. attachment=71514]                                                                            
Przemieszczam się na przełęcz Passo di Fedaia by spotkać się z królową Dolomitów -Marmoladą.[

Czwartek 10.09
Budzę się o 3.00 sprawdzam sytuacje pogodową i nie jest dobrze, mgła taka że nie widać na kilka metrów. Co jakiś czas sprawdzam sytuacje ale nic się nie poprawia, dzień cały pochmurny czasem pojawia się słoneczko by na chwilę zobaczyć jak Królowa kusi swym widokiem         , spotkam się z nią w piątek przy mam nadzieje lepszej pogodzie. Wieczorem przyszła burza a wraz z nią najpierw deszcz
przechodzący w śnieg.
Piątek 11.09
Poranny widok całkowicie pogrzebał moje nadzieje że dzisiaj zobaczę Dolomity z Marmolady, mżawka nie dawała jakichkolwiek szans na pogodę i po 9.00 z bólem serca i myślą że jeszcze tu wrócę rozpoczynam kołowanie w kierunku domu. Po drodze aura zimowa             zamienia się docierając do Cortiny letnią    

Widać, że w tym roku Babie Lato wszędzie nas zaniedbało. Maka, jednak dałeś czadu z tym Pilastrem. Nie lubię już, kiedy mi śnieżyk pada na głowę, zwłaszcza w takich górach. Zaskoczyło mnie, kiedy nawet Marmolada nie opuściła.

Polskie wpisy są w książce - co najmniej 4 osoby. Chociaż biorąc pod uwagę ile turystów wbijało na górę w ostatni weekend sierpnia to nie dziwię się, że je przegapiłeś. Te ostatnie metry nawet przy małym opadzie śniegu faktycznie mogą być nieco problematyczne (ale za to miałeś elegancką lampę!).
Tak wyglądała kopuła szczytowa i widoki w końcówce sierpnia, jeszcze bez śniegu:
   
   
   
   
   

Zdecydowanie wolę przyprószone śniegiem szczyty , gdyby pogoda w poniedziałek dopisała to na pewno przebił bym się przez zaspy.
PS.
W zdjęciach trochę namieszałem