Poniedziałek 8.09
Po całonocnej jeździe przyjazd do Vent 1900,przepakowanie i od 4.00 jazda rowerem 10,3 km do schroniska Martin Busch
Hutte 2501 gdzie dotarłem na 6.25,dalej już na nogach doszedłem do schroniska Similaun 3019 na 8.20.Na przełęczy Niederjoch zaspokojenie małego głoda by móc przejść przez lodowiec na szczyt Similaun 3599, zajęło mi to1.45.Poza zadyszką nie napotkałem żadnych trudności, ścieszka przedeptana i spora odległość do pokonania. Po zejściu na przełęcz
chciałem jeszcze zobaczyć miejsce znalezienia mumi Otziego ale nogi gdy poczuły szlak pod górkę powiedziały dość na
dzisiaj i musiałem wracać.
                                                                                                               

Wtorek 9.09
Trochę mi się przyspało dlatego wystartowałem o 7.40,jak dla mnie to dość nietypowa pora wyjścia ale cel był niedaleki
więc kości mogły poleżeć trochę dłużej. Pedałuje do Stablein 2356 przez 7 km dalej zmierzam z buta na Wildes Mannle
3023,na szczycie jestem o 11.00 i zwyczajowo od razu robię fotki wszystkiego dookoła gdyby przypadkiem pogoda się później popśniła. Na szczyt poprowadzone są dwa szlaki, krótszy opisany jaka Normalweg oraz dłuższy Rofenkar którym
wracałem.Na obu szlakach jest po jednym odcinku z liną,oba szlaki bez jakichkolwiek wiekszych trudności tak więc szczyt
jak i widoki z niego godne polecenia.
Kreuzspitze             przełęcz Ramoljoch                                        
Środa 10.09
Już o 4.00 dosiadłem rumaka o dwóch kołach obierając kierunek schronisko Martin Busch Hutte 2501.Jadąc przy blasku
księżyca widzę w oddali na drodze czarną masę, myślę chyba niedźwiedź ?,stoję i wymyślam najgorsze scenariusze gdy
słyszę dźwięk dzwonka, kombinuję że chyba niedźwiedziom nie doczepili dzwonków. Były to na szczęście czarne owce.
Do schroniska dotarłem o czasie czyli o 6.25 i dalej szlakiem mozolnie pokonuje długą trasę na szczyt Kreuzspitze 3455.
Jeszcze w połowie trasy miałem czyste niebo z małymi chmurkami nad sobą lecz gdy dotarłem na szczyt o 9.15 mogłem
oglądać tylko krzyż tam stojący na tle wszechobecnych mgieł. Mając nadzieje na jakieś przejaśnienia doczekałem się tylko
opadów śniegu a wracając niżej przechodzący w mżawkę. Pomimo dużej wysokości szczytu szlak jest bardzo łatwy. Drogę
do Vent od schroniska przejechałem w 25 min a tam jak na złość świeci słońce.
                                       

Czwartek 11.09
Deszcz, zimny wiatr.
Piątek 12.09
Leje dalej.
Sobota 13.09
Od rana tak samo ale po południu rozpogodziło się to zrobiłem rekonesans do Rofen 2011.
Niedziela 14.09
Od rana jakoś nie mogło się rozpogodzić, od leżenia zaczynają plecy boleć więc jadę do Vent by się rozruszać, wybrałem
szlak na przełęcz Ramoljoch 3189.Im dalej to coraz ciekawiej widokowo i co najważniejsze rozpogadza się. Szlak bardzo
ładny widokowo do 1/3 długości szerokie widoki na okoliczne szczyty ale też kto zada sobie trud dojścia na przełęcz
/ ja w 3.45 / to też dostanie po oczach z drugiej strony. Na przełęczy byłem o 15.00 i będąc tam ma się niemal na
wyciągnięcie ręki krzyż na Hinterer Spiegelkogel 3424,szlaku tam nie ma ale spróbować trzeba najwyżej wrócę z nocą.
Po kilku dniach opadów deszczu a na górze śniegu na wąskiej grani dużo go zalega i z tego powodu musiałem niestety
zrezygnować. I tak z nudów o mało co nie zdobyłem szczytu.
                                                                           

Poniedziałek 15.09
Z mojego base camp wystartowałem o 4.50 dojeżdźając do Rofen 2011dalej z buta zasuwam do schroniska Hochjoch Hospitz
2412 na 7.30,po drodze przechodząc ponad głębokim wąwozem jest to jakieś urozmaicenie przy zazwyczaj monotonnych podejściach. Przy schronisku nikt się nie przyłączył więc moje buty razem ze mną powędrowały na Mittlere Guslarspitze 3128.Przy krzyżu zjawiłem się o 9.40 radując się z super pogody oraz widoków. Nieco dalej /15 min / w grani jest jeszcze wyższy Hintere Guslarspitz 3147 którego też nawiedziłem. Ze szczytu mogłem przypatrzyć się przebiegowi trasy jaką planuje na jutrzejszy dzień. Szczyty te są łatwe do osiągnięcia co nie znaczy że bez wysiłku.
                                   
jutrzejszy cel    
                                                       

Wtorek 16.09
Dziś start o 4.00 z Vent bowiem cel jest odległy i wysoki, do schroniska Vernagthutte 2755 dotarłem na 7.00.Tam brak
szlakowskazu co do mojego kierunku ale to miałem już opatrzone wczoraj. Gdyby ktoś szedł moimi śladami to przy schronisku skręcić w lewo, iść koło drewnianej szopki i wyjść na grzbiet moreny, po niej do samego końca. Na morenie są
oznaczniki szlaku lecz one skręcają i nie wiadomo gdzie prowadzą. Dochodząc do końca moreny ścieszka skręca w lewo
i dalej kierując się kamiennymi kopczykami idziemy wzdłuż lodowca dochodząc do miejsca naprzeciw widocznej ścieszki
po drugiej stronie wchodzimy na lodowiec. Można wejść wcześniej bowiem lodowiec na tym odcinku jest bez śniegu,
wszystko na nim widać. Trasa wygląda tak że najpierw strome podejście następnie lekkie wypłaszczenie i znowu podejście
strome na przełęcz Oberes Guslarjoch 3361,dalsza trasa na szczyt Fluchtkogel 3497 to już tylko walka z metrami.
Według prognoz miała być idealna pogoda a gdy walczyłem ze śniegiem na podejściu otulony zostałem przez mgłe tak że
myślałem że znowu zobaczę tylko krzyż na szczycie. O 9.45 dotarłem do niego a że nic nie widać to sprawdzam Gipfelbuch
a tam żadnego polskiego wpisu od przeszło roku odkąd książka się zaczyna to też niniejszym go wykonuje. Chciałbym aby
ktoś sprawdził mój wpis. Na szczęście los mi sprzyja dzisiaj i porozwiewał mgły że mogłem co nieco zobaczyć. Szczyt warty polecenia dla tych co lubią ciszę i spokój, na szlaku nie spotkałem nikogo.
                                                                                   

Środa 17.09
Po wczorajszym maratonie nie bardzo mi się chciało wstawać ale że pogoda dopisuje więc ruszam do boju o 8.00 z leśnego parkingu
1644 na początku drogi do Lenzealm. Można jechać do końca ale nie ma gdzie zostawić auta i jest stromo. Z Lenzealm 1896
przez las a potem przez gołe zbocza zmierzam na szczyt Nederkogel 3163 na którym postawiłem stopę o 12.00.Szlak pod koniec jest stromy, poprowadzony gołoborzem ale na szczęście gęsto oznakowany i warty by się z nim zmierzyć. Tak
prezentuje się z Solden.
                               
Czwartek 18.09
Przy ostrym buncie nóg wystartowałem z małego parkingu przed szlabanem na drodze do doliny Windachtal w Solden o godz
4.40.Po dojechaniu do pierwszego zakrętu skierowałem się na starą drogę / o 1,4 km krócej / do Alpenhof Fiegl 1956 po
pokonaniu odcinka o długości 4,3 km by z tamtąd wyjść na szlak o 6.00.Celowo wybrałem to miejsce bowiem tam rozpoczyna
i kończy się pętla szlaku. Zmierzając na Seekarsee i dalej szybko nabieram wysokości pokonując krótkie zakosy i liczne stopnie
w końcowym podejściu na grań z której ukazuje się schronisko Hochstubaihutte 3174 o godz 9.30.Najpierw idę tą granią w lewo na szczyt Hoher Nebelkogel 3211 co zajęło mi jeszcze 20 min mimo że wydaje się tak blisko. Jak zwykle niewiadomo
skąd napłynęły mgły obniżając mój poziom radości. Po zejściu i minięciu schroniska bez szlakowo wdrapałem się na pobliski
Durrnkogele 3133 i tam przez 40 min czekałem na przejaśnienia. Chmury gęstniały coraz bardziej więc nie było sensu dalej
czekać. Szlak w drugą stronę strasznie mi się dłużył.
                                       

Piątek 19.09
Na ostatni dzień miałem zaplanowaną trasę z przełęczy Kuhtai 2017.Od 5.20 jadę asfaltem 3,6 km do jeziora zaporowego Speicher Finstertal 2300, następnie wzdłuż jeziora idę na szczyt Sulzkogel 3016 docierając do
celu na 8.40.Szlak dobrze oznakowany, łatwy że można go pokonać w taki sposób     ,chociaż nie można lekceważyć góry
bowiem pod przełęczą na szlaku leżał pozostawiony śpiwór, jedzenie, drobiazgi, nadpalone papiery i komórka, którą zabrałem
z myślą przekazania policji lecz wracając ze szczytu spotkałem młodych austriaków którym przekazałem ją abym nie
tracił czasu na wyjaśnienia a poza tym języki obce są u mnie kiepskie. Był to już ostatni dzień mojego szwendania po górach
które to dzięki udanej pogodzie były bardzo intensywne a przebyte trasy sprawiły mi dużo satysfakcji i radości. Podane czasy
przejścia i godziny wyjścia odnotowane są nie dlatego że jestem taki skrupulatny ale jako wskazówka dla potencjalnych
wędrowców na tych szlakach.
                                                               

Nice weather,nice trip,nice picture:ok