Odpowiedz  Napisz temat 
Strony (7): « Pierwsza < Poprzednia 1 [2] 3 4 5 6 Następna > Ostatnia »
Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe
Autor Wiadomość
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #16
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

TomaszRT napisał(a):

lucyna napisał(a):
W punktach kasowych parku można nabywać tańsze bilety na ścieżki i droższe na szlaki turystyczne.


A wiesz skąd się bierze ta różnica i jakie są tego konsekwencje?

Konflikt pomiędzy dyrekcją BdPN, a GOPR. Nasi parkowcy nie odprowadzają do GOPR ustawowych 7 % wpływów od biletu. Jakie konsekwencje? Na razie ratownicy sobie radzą.



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242
01-10-2010 08:18 PM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #17
RE: "Połonina Caryńska " ścieżka przyrodnicza

lucyna napisał(a):
Połonina Caryńska

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych masywów w Bieszczadach jest Połonina Caryńska przepięknie prezentująca się wielkiej obwodnicy. Cieszy się dużą popularnością, część z turystów nazywa ją Cyce Carycy, ktoś nawet wymyślił trochę idiotyczną bajeczkę opowiadającą o tym jak to caryca Katarzyna w drodze do piekła zahaczyła biustem o Bieszczady i wyrzeźbiła tę czarowną górkę. Moim zdaniem pod względem przyrodniczym jest to jeden z najciekawszych masywów górskich. Wiedzie przez niego dwa szlaki: czerwony-główny beskidzki i zielony "przecinający w poprzek" szczyt. Jak to bywa w BdPN i tu część szlaków jest potraktowana jako ścieżki przyrodnicze. Jest to ważne, albowiem w naszym parku są bilety: tańsze na ścieżkę spacerową i droższe na szlak. Wejście na ścieżkę znajdują się w trzech miejscach: w Ustrzykach Górnych, Berehach Górnych i na Przełęczy Wyżniańskiej. Niestety, ta moim zdaniem, najbardziej ciekawa i zarazem najpiękniejsza część szlaku zielonego: szczyt-Przysłup Caryński nie jest potraktowana jako trasa przyrodnicza. To tam bardzo łatwo dokonywać ciekawych odkryć przyrodniczych, obserwować ślady bytowania zwierząt i tropy. Uwielbiam łazić po północnych stokach połonin, są dzikie. Oczywiście, należy uważać na granice parku narodowego albo mieć pozwolenie dyrektora BdPN na pozaszlakowe łażenie. To tam w ubiegłym roku w czasie oprowadzenia przyszłych leśników tylko w czasie jednej wędrówki dostrzegliśmy: żmije zygzakowate, zaznaczony teren przez kunę, orlika krzykliwego, kruki, poczuliśmy intensywny zapach pozostawiony przez jelenie, a przede wszystkim natknęliśmy się na przedziwny trop, którego nie mogliśmy identyfikować. Na szczęście przez moment byliśmy w zasięgu sieci i mogliśmy przesłać naukowcowi fotografię. Ku naszemu zaskoczeniu trop okazał się nałożonymi świeżymi śladami łapy wilka i rysia. Najpierw przeszedł wilk, a chwilę potem wieki kot.
Ścieżka przyrodnicza "Połonina Caryńska" oznakowana jest symbolem liścia buka, jedna z jej nitek ma 27 przystanków, a druga 8. Pierwszy przystanek głównej trasy znajduje się w Ustrzykach Górnych, a ostatni w Berehach Górnych. Druga nitka wiedzie ze szczytu na Przełęcz Wyżniańską. Jest pewna niezgodność pomiędzy opisem zawartym w przewodniku, a przebiegiem ścieżki w ternie. Jest to związane ze zmianą trasy kilka lat temu, BdPN ze względów ochronnych skorygował trasę.

Trasa
Przystanek 1. Brzeg Wołosatego - olszynka karpacka, kamieniec i potok 9640 m n.p.m.)
przystanek 2. Ślady zagrody i kolejki leśnej (660 m n.p.m.)
Przystanek 3. Olszynka porolna (680 m n.p.m.)
Przystanek 4. Sztuczna świerczyna (690 m n.p.m.)
Przystanek 5. Przejście przez potok (700 m n.p.m.)
Przystanek 6. Buczyna z podszytem leszczyny (710 m n.p.m.)
Przystanek 7. Wcios potoku (760 m n.p.m.)
Przystanek 8. Żyzna buczyna (830 m n.p.m.)
Przystanek 9. Zarastająca polana (950 m n.p.m.)
Przystanek 10. Rumowisko skalne i stary las 980 m n.p.m.)
Przystanek 11. Buczyna czosnkowa (1050 m n.p.m.)
Przystanek 12. Górna granica lasu (1060 m n.p.m.)
Przystanek 13. Różnorodność zbiorowisk połoninowych i ich sezonowa zmienność (1120 m n.p.m.)
Przystanek 14. Panorama ze szczytu i ochrona muraw alpejskich (1230 m n.p.m.)
Przystanek 15. Grehoty (gołoborza) (1220 m n.p.m.)
Przystanek 16. Wpływ ukształtowania i geologii stoku na zróżnicowanie zbiorowisk połoninowych (1240 m n.p.m.)
Przystanek 17. Ostaniec na grzbiecie połoniny (1270 m n.p.m.)
Przystanek 18. Panorama ze szczytu Połoniny Caryńskiej, zróżnicowanie roślinności naskalnej (1270 m n.p.m.)
Przystanek 19. Ziołorośle ze szczawiem alpejskim i źródełko (1210 m n.p.m.)
Przystanek 20. Ochrona zbiorowisk nieleśnych w Bieszczadzkim Parku Narodowym (1040 m n.p.m.)
Przystanek 21. Źródlisko (960 m n.p.m.)
Przystanek 22. Jałowczysko zarastające polanę (910 m n.p.m.)
Przystanek 23. Bogactwo gatunków na zarastającej polanie (830 m n.p.m.)
Przystanek 24. Porównanie trzech buczyn (820 m n.p.m.)
Przystanek 25. Potok (790 m n.p.m.)
Przystanek 26. Buczyna typowa - motyle żyjące w buczynach (770 m n.p.m.)
Przystanek 27. wieś Berehy Górne i cmentarz (760 m n.p.m.)

Druga nitka ścieżki
Przystanek 17 A. Regeneracja zbiorowisk połoninowych na dawnym szlaku i sztandarowe formy świerka (1210 m n.p.m.)
Przystanek 18 A. Górna granica lasu (1140 m n.p.m.)
Przystanek 19 A. Buczyna kwaśna na stromym zboczu (1100 m n.p.m.)
Przystanek 20 A. Zarastające borówczysko (1010 m n.p.m.)
Przystanek 21 A. Torfowisko niskie (950 m n.p.m.)
Przystanek 22 A. Psiara na suchym zboczu (900 m n.p.m.)
Przystanek 23 A. Ślady dawnej wsi (870 m n.p.m.)
Przystanek 24 A. Odsłonięcie - budowa fliszu karpackiego (860 m n.p.m.)

Tytuł: "Ścieżka przyrodnicza "Połonina Caryńska" Przewodnik"
Autor: Stanisław Kucharzyk, Ryszard Prędki
Wydanie: I
Stron: 73
ISBN: 83-88505-20-3
Wydawnictwo: Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny Bieszczadzkiego Parku Narodowego
Ustrzyki Dolne 2000


cdn


Bardzo często korzystam z tego przewodnika. Jest nie tylko interesujący ale też w przystępny sposób napisany, każde zagadnienie jest dokładnie opisane. Z tej książeczki wybrałam fragment opisujący buczynę krywulcową (krzywulcową). Z mojego doświadczenia zawodowego wynika iż wiele osób jest zaciekawionych dlaczego w tym miejscu las aż tak specyficznie wygląda.
"Ścieżka przyrodnicza "Połonina Caryńska" str. 58

"Przystanek 18 A. Górna granica lasu (1140 m n.p.m.)
Buki w strefie górnej granicy lasu mają zupełnie inny pokrój niż w niższych partiach regla dolnego. Ostre warunki klimatyczne powodują osłabienie przyrostu drzew, przy czym jest to szczególnie wyraźne w przypadku przyrostu wysokości. W efekcie nawet dość stare i grube buki osiągają maksymalną wysokość kilku metrów. Korony drzew są często nieregularne. Na stromych zboczach pnie buków są wygięte u podstawy. Dzieje się tak na skutek spełzywania pokrywy glebowej i stałego podrywania systemu korzeniowego. Duże znaczenie ma też napór śniegu, który gromadzi się na skraju drzewostanu. Buki na tych wysokościach wykazują również inny sposób rozmnażanie od drzew z niższych położeń. Rozmnażanie za pomocą nasion (generatywne) jest zastąpione przez rozmnażanie się polegające na ukorzenianiu się gałęzi z koron powalonych drzew, bądź też najniżej osadzonych gałęzi drzew stojących. Natomiast pojedyncze młode buki pojawiające się ponad górną granicą lasu pochodzą z nasion, przyniesionych na połonine przez gryzonie., które gromadzą swe zapasy w dość płytkich norach. wszystkie te czynniki powodują, iż drzewostan w strefie górnej granicy lasu w skrajnych przypadkach przedstawia plątaninę niezbyt wysokich drzewek o zdeformowanych pniach. W lukach pomiędzy zwartymi grupami buków częste są zioła o znacznych wymaganiach świetlnych, takie jak: wietlica alpejska, szczaw górski (ryc. 37), starzec gajowy (ryc. 15). Od tych właśnie roślin ten podzespół buczyny nosi miano buczyny karpackiej ziołoroślowej. Szerokość pasa buczyny ziołoroślowej zależy od wysokości, do której sięga las. W przypadku, gdy górna granica lasu położona jest nisko, tak jak w tym miejscu, szerokość pasa wynosi około 30 metrów. Na Wielkiej Rawce, gdzie buczyna sięga ponad 1250 m n.p.m. podzespół krzywulcowy i zbliżone do niego zbiorowiska zajmują strefę o szerokości kilkuset metrów."



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242

Ten post był ostatnio modyfikowany: 31-03-2012 05:04 AM przez lucyna.

04-10-2010 10:38 AM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #18
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

Ostatnimi czasy byłam dwukrotnie na interesującej ścieżce przyrodniczej w okolicach Brzozowa. Przygotowując się do poprowadzenia rajdu im Żubryda musieliśmy z Grześkiem Falem i Wojtkiem Sroką znaleźć interesujące przejście pomiędzy Brzozowem, a Bucznikiem - pagórem na którym jest umieszczony krzyż poświęcony Żubrydom w Malinówce. Wykorzystaliśmy fragment tej ścieżki, okolica zrobiła na grupie i na nas dość korzystne wrażenie. Warto nią powędrować o ile znajdziecie się na Pogórzu Dynowskim, lub gdy będziecie chcieli zwiedzić Brzozów, Blizne to proszę zahaczcie też o tę trasę. Okolicę ścieżki polecam wszystkim grzybiarzom, w czasie rajdu natrafiliśmy na przedziwną scenkę. Dwóch panów niosło w jednej ręce potężny drąg - koromysło na którym były zawieszone koszyki i torby z grzybami, a w drugiej ręce mieli duże kosze wypełnione kapeluszami rydzy.

Infrastruktura ścieżki utrzymana jest we wzorowym porządku, trasa jest bardzo dobrze wyznakowana, jest kilka niezniszczonych tablic z opisem przystanków, dylowanki i poręcze są nowe. Ścieżka ma kształt pętli, ową pętlę otwiera parking i duża, bardzo dobrze utrzymana wiata z miejscem na ognisko, koszami i ławeczkami. Nieopodal znajduje się kapliczka votum z 1995 r. troszeczkę dalej są bardzo ładne kwitnące bluszcze wspinające się po stosunkowo młodych drzewach. Wyglądają jak zielone kolumny. Trasa ta jest wprost idealna na wycieczki z dziećmi i na spacery. Ścieżka ma 2,5 km długości, łatwo można do niej dojechać, czas przejścia około 2 godz, warto zabrać ze sobą przewodnik po trasie wydany przez Nadleśnictwo Brzozów i klucze do oznaczania ptaków i roślin. Nieopodal ścieżki znajduje się Kłokoczkowa Góra, którą moim zdaniem należy "zaliczyć".

Przystanek 1 Siedliskowe typy lasu.
Przystanek 2 Luki w drzewostanie
Przystanek 3 Drzewostan dębowo-jaworowo-jodłowy
Przystanek 4 Wysięk wody
Przystanek 5 Formy domieszek w drzewostanie - domieszki biocenotyczne
Przystanek 6 Przestoje modrzewiowe, dębowe i jodłowe
Przystanek 7 Naturalne polany żerowe i ich goście
Przystanek 8 Sosna czarna i jej "lekarz"
Przystanek 9 Fazy rozwojowe drzewostanów
Przystanek 10 Jodła najcenniejszy gatunek, w drzewostanie i na powierzchni doświadczalnej
Przystanek 11 Ols jesionowy
Przystanek 12 Brzozów - Zdrój
Przystanek 13 Woda - rzeźbiarz powierzchni Ziemi
Przystanek 14 Pszczoły na spadzi i rośliny miododajne
Przystanek 15 Kaplica - Votum

Sam przewodnik jest niezmiernie interesujący, zdecydowanie pod względem merytorycznym wyróżnia się wśród podobnych wydawnictw. To małe kompendium wiedzy o leśnictwie, geologii, dendrologii, przyrodzie, oczywiście dotyczący tylko zagadnień związanych z walorami przyrodniczymi występującymi na omawianej trasie. Jest napisany przystępnie, dzięki temu nawet laik nie będzie miał kłopotów zw zrozumieniem podstawowych pojęć dotyczących np. leśnictwa.
Przewodnik posiada wkładkę z kilkoma kolorowymi fotografiami i liczne ryciny.



Tytuł: "Ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna "Brzozów Zdrój"
Autor: Barbara Królak, Małgorzata Tarczyńska-Góra, Przemysław Kunysz
Wydanie: I
Stron: 59
ISBN: 83-919627-4-1
Wydawnictwo: Nadleśnictwo Brzozów
Brzozów

Przewodnik można otrzymać bezpłatnie w Nadleśnictwie Brzozów. Leśnicy są bardzo mili i uczynni, wysyłają go pocztą.



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242

Ten post był ostatnio modyfikowany: 11-10-2010 08:01 AM przez lucyna.

11-10-2010 07:57 AM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #19
"Ścieżka przyrodniczo-historyczna :Brzozów Zdrój"

"Przystanek 12
Brzozów Zdrój
Nazwa ścieżki związana jest z początkiem obecnego stulecia, kiedy to podczas poszukiwania ropy naftowej w lesie brzozowskim (3 km od miasta) wywiercono studnię o głębokości 300 m. Nie odkryto tam wówczas ropy naftowej, ale natrafiono na bardzo obfite źródła mineralne - solanki jodowo-bromowej. W latach 1925-26 oczyszczono studnię i zaopatrzono ją w pompę. Ówczesny biskup przemyski, Anatol Nowak podjął decyzję o budowie uzdrowiska, które miało służyć kapłanom diecezji. Wkrótce jednak z uwagi na wartości lecznicze i rekreacyjne, nabrało charakteru ogólnie dostępnego. Specjalizowało się w leczeniu reumatyzmu, krzywicy, miażdżycy i niewydolności nerek. Wybudowano tu drewniany, piętrowy dom zdrojowy, w którym mieściło się 40 pokoi i kaplica p.w. św. Stanisława Kostki. W odległości 300 m zbudowano drewniana willę z 20 pokojami, której nadano imię fundatora "Antołówki". Ponadto osobno wybudowano łazienki, dwa baseny, kort tenisowy, budynki gospodarcze oraz urządzenia do odparowywania wody mineralnej. Niestety podczas II wojny światowej i tuż po wyzwoleniu zabudowania oraz urządzenia zostały zniszczone. Do dnia dzisiejszego zachowały się ślady w postaci ruin fundamentów, studni, pozostałości po parkach i ogrodach".



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242
12-10-2010 04:48 PM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
Mallaidh

*****


Postów: 3,722
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Aug 2008
Status: Offline
Post: #20
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

Lucyna, a jaką trasę byś poleciła na październikowy dzień? (coś 5-7godzin max)


13-10-2010 01:27 PM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #21
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

To zależy od tego czy jesteś po raz pierwszy w Bieszczadach czy nie. Jeżli po raz pierwszy to polecam Połoninę Caryńską ewentualnie Wetlińską. Jeżeli znasz nasze górki to Dwernik-Kamień trasę eko-muzeum.



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242
13-10-2010 02:37 PM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
Mallaidh

*****


Postów: 3,722
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Aug 2008
Status: Offline
Post: #22
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

Będę (chyba) po raz czwarty, klasyki już zaliczone, interesuje mnie nowe, dzikie i nie znane.
A żubra to gdzie najłatwiej spotkać? (tylko nie butelkowego Wink )


13-10-2010 02:53 PM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #23
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

Moim zdaniem najlepszy wariant to Dwernik Kamień: Nasiczne-Dwernik Kamień-drugi jego grzbiet-skała-Szypit- Zatwarnica
Bardzo fajna ale trochę dłuższa jest trasa: Nasiczne-Caryńskie-Caryńska-zejście na Przełęcz Wyżniańską lub na Berehy.
Jutro coś skrobnę o jednej z moich ulubionych ścieżek Przysłup Caryński-Krywe



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242
13-10-2010 05:15 PM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #24
"Ścieżka historyczno-przyrodnicza "Przysłup Caryński-Krywe n/Sanem"

Ścieżka historyczno-przyrodnicza Przysłup Caryński-Krywe n/Sanem"

Jedna z moich ulubionych tras, polecam ją wszystkim zainteresowanym bieszczadzką przyrodą, fenomenem przyrodniczo-historycznym "krainą dolin", urokliwymi krajobrazami, pięknymi panoramami. Została ona wytyczona w 2000 r, jest jedną z najstarszych na naszym ternie i jedną z najlepiej utrzymanych. Infrastruktura szlakowa, oznakowania są dobre. Zaczyna się obok Koliby w Przysłupiu Caryńskim, wiedzie doliną Caryńskiego, przez Nasiczne wprowadza na jeden z moich ulubionych szczytów Dwernik-Kamień (przepiękna i rozległa panorama), zbiega przez Magurkę do Sękowca, potem drogą prowadzi przez Zatearnicę, aby zakończyć swój bieg w Krywem n/Sanem. Trasę można podzielić na kilka etapów i połączyć z innymi szlakami, ścieżkami przyrodniczymi, eko-muzeum. Ja lubię nią wędrować w ten sposób: Nasiczne-Przełęcz n/Nasicznem (można odbić do jaskiń) -Caryńskie- Przysłup Cartyński- szlak żółty Przysłup-Bereżki lub Przełęcz Wyżniańska ewentualnie Berehy G.-Połonina Caryńska-Przysłup-Caryńskie-Nasiczne. Druga część trasy: Nasiczne-Dwernik-Kamień-trasa ekomuzeum - druga grzęda Dwernika-Kamienia- las nasienny-ściana skalna-wodospad Szepit-Zatwarnica-Krywe. Wokół Zatwarnicy jest wytyczona trasa eko-muzeum. Nie należy wykorzystywać jej w całości, gdyż w Hulskiem została poprowadzona przez teren sporny, narusza własność prywatną. Na pierwszy przystanek czyli na Przysłup Caryński można dotrzeć też szlakiem niebieskim przez Magurę Stuposiańską.

Ścieżka rozpoczyna się na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego, potem biegnie przez Park Krajobrazowy Doliny Sanu. Noclegi: schronisko Koliba - Przysłup Caryński, ośrodek BARR i gospodarstwa agroturystyczne w Zatwarnicy, ośrodek (nie pamiętam nazwy w Sękowcu).
W 2000 roku został wydany przewodnik po ścieżce napisany przez Bogdana Augustyna i Zbigniewa Niewiadomskiego. Moim zdaniem bardzo interesujący. Autorzy przedstawiają historię poszczególnych istniejących i nieistniejących wsi mijanych po trasie. Oprócz tego w publikacji znajdują się dokładne mapy poszczególnych odcinków z historycznym układem zabudowań poszczególnych wsi, ryciny i zdjęcia archiwalne.
Autorzy piszą też o zespołach przyrodniczo-historycznych znajdujących się na ternie gminy Lutowiska.

Spis treści
Zapraszamy do gminy Lutowiska
Ścieżka historyczno-przyrodnicza
- Caryńskie
- Nasiczne
- Zatwarnica
- Hulskie
- Krywe nad Sanem
Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe
- Dwernik
- Ruskie
- Smolnik nad Sanem
- Stuposiany
Wykaz wybranej bazy turystycznej

Tytuł: " Ścieżka historyczno-przyrodnicza "Przysłup Caryński-Krywe n/Sanem
Autor: Bogdan Augustyn, Zbigniew Niewiadomski
Wydanie: I
Stron: 16
ISBN: 83-905300-7-4
Wydawnictwo: Agencja Reklamowo-Wydawnicza "Ostoja"
Lutowiska 2000

Caryńskie



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242

Ten post był ostatnio modyfikowany: 14-10-2010 06:35 PM przez lucyna.

14-10-2010 05:05 PM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #25
"Ścieżka historyczno-przyrodnicza "Przysłup Caryński-Krywe n/Sanem"

Wczoraj wędrowałam tą ścieżką. Było jak zwykle cudnie. Warto wiedzieć, iż ta ścieżka częściowo biegnie wspólnie ze szlakiem konnym. Warto także wiedzieć, że nie ma już szlaku rowerowego na odcinku "Przysłup Caryński-Bereżki", został on skasowany z prostej przyczyny. Biegł bowiem przez teren parku narodowego.
Wczoraj też byłam w fajnym schronisku politechniki "Koliba" na Przysłupiu Caryńskim. Zostało oddane w ubiegłym miesiącu. Wzniesiono je w miejscu poprzedniego, standard o niebo lepszy. Na początku byłam dość "przerażona", gdy spojrzałam po raz pierwszy na plan. Teraz mam mieszane uczucia, sama bryła nie budzi mego zachwytu, podobnie schronisko w parku narodowym ale suma sumarum jest fajne. Dobrze wkomponowane w otoczenie, ma swój klimat. Jego wnętrze jest ładne i przytulne, pachnie jeszcze świeżością, pokoje są dobrze urządzone (dwójki z łazienką i pokoje wieloosobowe), łazienki są funkcjonalne. No i przewspaniałe schody, bardzo, ale to bardzo podobają mi się. Wokół schroniska lub w jadalni biega Spiryt, stara Ekipa na miejscu, jest nawet słup. Smile Miałam przyjemność tam być z gośćmi, którzy mieszkali w "starej wersji" schroniska. Byli bardzo zaskoczeni, gdy zobaczyli nowe, ich wrażenia były bardzo pozytywne. Na razie nie ma tam kuchni, jest tylko herbata i kawa i to wg nich jedyny mankament tego miejsca. Brak piwa. W przestrzeni wirtualnej zauważyłam jedno. Negatywnie o schronisku wypowiadają się tylko osoby, które nigdy tam nie były, a i najprawdopodobniej starą "Kolibę" znają tylko ze zdjęć. Reasumując: miejsce godne polecenia, sama w nim z miła chęcią zamieszkałabym.



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242
17-10-2010 06:44 AM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #26
"Ścieżka historyczno-przyrodnicza "Przysłup Caryński-Krywe n/Sanem"

"Caryńskie
Jednym z najpiękniejszych miejsc w Bieszczadach jest malownicza dolina potoku Caryński. Początkowo teren ten był częścią Dwernika i jego mieszkańcy go zagospodarowywali. swoistym świadectwem tego czasu jest nazwa wsi pochodząca pd rumuńskiego słowa carina, które przyszło tu z wołoskimi pasterzami i oznaczająca uprawne pole. Zabudowania wioski ciągnęły się po obu stronach potoku Caryński aż do działu wodnego w miejscu zwanym Przysłup. Kilkanaście domów leżało już w górnej części zlewni potoku Bystry spływającego do Bereżek. (mapa nr 1)
Miejscowość powstała pod koniec XVI w., lecz w źródłach pojawia się dość późno, bo w 1620 r., kiedy jej właścicielką była wojewodzina mścisławska Helena Kiszkowa. Później wieś dzieliła losy Dwernika będąc częścią latyfundium należącego najpierw do Stadnickich, Ossolińskich, zaś w XVIII w. Mniszchów. Choć ówcześni właściciele należeli do największych rodów w Rzeczypospolitej i bezpośrednio wpływali na politykę, górska wieś żyła własnym życiem niezmiennym od stulecia.
Pod koniec wieku XVIII dobra te nabył J. Adel, jego córki utrzymały je do 18881 r. Przez ten czas wieś podlegała pod zarząd dóbr w Smolniku. Nowi właściciele firma J.&J. Kohn planowała tu stworzenie ośrodka przemysłu drzewnego, zamierzenia te nie zostały jednak zrealizowane. Ostatecznie w 1894 r. dobra nabył A. Pogłodowski wysoki urzędnik w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Wiedniu. W 1903 r. majątek zakupił T.Serwatkowski, zaś w 1922 oddziedziczyła go Felicja Dzieduszycka. W latach 1924-1931 z jej polecenia przeprowadzono parcelację dworskich gruntów rolnych, które odsprzedano miejscowym chłopom.
Wszystkie te opisane powyżej zmiany właścicieli w niewielkim stopniu wpłynęły na rytm życia wsi. Mieszkańcy izolowanej od świata doliny gospodarowali nadal tak jak ich przodkowie. z tej przyczyny zachowała się prawie niezmieniona kultura ludowa. Tradycyjna gospodarka i stale wzrastająca ilość mieszkańców spowodowała głód ziemi i znacząco wpłynęła na krajobraz doliny. Caryńscy gazdowie dla swoich stad potrzebowali dużych zapasów siana na długą zimę. Z tej przyczyny poprzez stulecia wykarczowali na północnych stokach Połoniny Caryńskiej liczne polany, które w XX w. połączyły niżej połączone użytki rolne z połoniną. Podobne zjawisko zaszło na granicy z Nasicznem. Stosowano tu praktycznie wszystkie możliwości rolniczego wykorzystywania terenu. Jedyny większy kompleks leśny istniał w północnej części wsi. Przy ciągłym wzroście ludności od końca XIX w. stałym zjawiskiem w życiu wsi stała się emigracja zarobkowa głównie do Ameryki, która objęła prawie połowę dorosłych mieszkańców. wielu z nich po latach pracy w wielkich aglomeracjach w USA wracało so rodzinnej wsi, kupowało gospodarstwa i nadal żyli jak przodkowie.
Centrum życia wioski była miejscowa cerkiew p.w. św. Dymitra zbudowana w 1777 r. Przy cerkwi istniała również w XIX w. drewniana kaplica kultowa, następnie na jej miejscu zbudowano murowaną. Świątynia ta była od dawna lokalnym centrum kultu św. Jana Chrzciciela.
Tradycję tę usankcjonował papież Leon XIII prawem udzielania pełnych odpustów w dzień tegoż świętego. Do Caryńskiego w dzień Odpustu podążali wierni z okolicznych wsi, zaś w uroczystościach religijnych brało udział nawet kilka tysięcy osób. Przy trasach pielgrzymkowych powstały kapliczki i krzyże.
Po zakończeniu II wojny światowej położenie wsi spowodowało, że stacjonowały tu różne formacje UPA. W maju 1946 r. wszyscy mieszkańcy Caryńskiego wysiedleni do ZSRR. Opustoszałe zabudowania zostały spalone.
Czas i rekultywacje terenów rolnych w latach siedemdziesiątych zatarły większość śladów po pasterskiej wsi. Dziś jedynym w miarę dobrze zachowanym świadectwem są ruiny dawnej kaplicy ś. Jana Chrzciciela i cmentarz z kilkoma zachowanymi nagrobkami, na którym była zlokalizowana. W terenie widoczne są fragmenty cerkwi p.w. św. Dymitra. W sąsiedztwie dawnej cerkwi zachował się również kamienny krzyż z 19911 r.
Z innych śladów przeszłości w różnych częściach doliny natrafić można na fundamenty budynków, studnie i zdziczałe sady. Słabo widoczne są również pozostałości po młynie wodnym rodziny Rapaczów w górnej części dawnej zabudowy."



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242
17-10-2010 07:59 AM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #27
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

Wszystkim zainteresowanym tematem polecam stronę Piotra
http://www.twojebieszczady.pl/pcarynski.php

Na forum turystyka-gorska Trauma wrzuciła zdjęcie
http://www.forum.turystyka-gorska.pl/vie...hp?t=10450



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242

Ten post był ostatnio modyfikowany: 17-10-2010 09:32 AM przez lucyna.

17-10-2010 08:57 AM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
maciek
Moderator
******


Postów: 3,494
Grupa: Moderatorzy Forum
Dołączył: Jan 2008
Status: Offline
Post: #28
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

Z dużym zainteresowaniem śledzę Twój temat. ok Zwłaszcza, że Bieszczady (całe Podkarpacie) to dla mnie zupełna tabula rasa. Choć muszę przyznać, że trochę mi wstyd, bo moje korzenie ojcowskie gdzieś tam daleko właśnie sięgają.

Planowałem w minione wakacje pojechać tam z rodziną, ale wyszło inaczej. Myślę, że zajrzę do Twoich postów jeszcze nie raz. Zawierają dużo cennych informacji przyrodniczych i historycznych. Przydadzą się na pewno. Może w przyszłym roku...? Smile

Pisz więcej. Masz we mnie wiernego czytelnika.

Dzięki i pozdrawiam. Smile


17-10-2010 09:54 AM
Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
lucyna

*****


Postów: 935
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: Sep 2010
Status: Offline
Post: #29
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

Dziękuję. Miód na rany, przeważnie obrywam i to czasami nieźle za swoją pisaninę.
Cieszę się, że Komuś mogę w jakiś tam sposób pomóc. Serdecznie zapraszam na Podkarpacie. Być może nasze szlaki skrzyżują się.Smile
Jest w dawnym zwyczaju for bieszczadzkich, że witamy Nowych i wspólnie łazimy po górach. Niedługo zaczną się nasze wspólne połazęgowiska, przewodnicy muszą tylko trochę odpocząć po sezonie. Planujemy pochaszczować w okolicy Chryszczatej, a potem spenetrować Bykovske vrchym na szkoleniach i prywatnie. W kwietniu tradycyjnie forumowy Łopiennik, a potem w maju KIMB czyli spotkanie internautów - tym razem rocznicowe X.



Nieznane atrakcje http://www.grupabieszczady.pl/index.php?...Itemid=242

Ten post był ostatnio modyfikowany: 17-10-2010 10:37 AM przez lucyna.

17-10-2010 10:35 AM
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
chief

****


Postów: 276
Grupa: Zarejestrowani
Dołączył: May 2009
Status: Offline
Post: #30
RE: Podkarpackie ścieżki dydaktyczne i spacerowe

ale, po co jechać w Bieszczady, kiedy istnieją...Tatry? Rolleyes


17-10-2010 03:36 PM
Znajdź wszystkie posty użytkownika Zacytuj ten post w odpowiedzi
Odpowiedz  Napisz temat 



Pokaż wersję do druku
Wyślij ten temat znajomemu
Subskrybuj ten temat | Dodaj ten temat do ulubionych

Skocz do: