11 kwietnia - sobota
Czas schodzić w dół, do krainy pryszniców, wody w kranie, pączków i pachnącego jedzenia. Pakujemy nasze graty, a Ewa, Beata i Mirek przygotowują się do ostatniego wyjścia na tury. Idą na Vrh nad Gracijo.
Odwlekamy powrót, siedzimy wspólnie na tarasie. Na koniec pełne szaleństwo - kakao i palacinki (naleśniki).
Czas ruszać. Ciężkie plecaki kompletnie nie nadają się do zjazdu. Męcząc się strasznie stopniowo tracimy wysokość. Dojeżdżamy do linii energetycznej. Dosyć, starczy tej męczarni. Zdejmujemy narty. Im niżej tym bardziej zielono. Kwitną kwiaty, pojawiły się pierwsze liście. Mijamy turystów podchodzących do schroniska. Z jednym z nich, skiturowcem około pięćdziesiątki rozmawiamy o słoweńskich górach, o Tatrach, o Jego podróży rowerem przez Polskę. Plecaki ciążą nieprzyjemnie. Przy samochodzie wreszcie się ich pozbędziemy. Na szlaku ubyło mnóstwo śniegu. Mijamy drogowskaz, powyżej którego tydzień wcześniej zakładaliśmy narty. Teraz nie ma o tym mowy.
Dochodzimy do samochodu. Czyste ubrania, cywilne buty. Ruszamy nad jezioro w poszukiwaniu dobrego miejsca na obiad. W parku nad jeziorem pełnia wiosny, kwitną krokusy. I jak tu odmówić sobie gałki lodów?
Obiad. O dziwo nie liofilizowany! Przejeżdżamy przez góry. Nad jeziorem Bled sesja fotograficzna. Aktów nie będzie, bo by się muchy zleciały. Na przygranicznej stacji benzynowej odkrycie - to tu przenieśli historyczne kible z Pięciu Stawów. Przejeżdżamy przez Austrię oświetloną potężnymi ogniskami. To ich tradycja Wielkanocna. Słowacka granica, potem Polska i nad ranem jesteśmy w domu.
Msza rezurekcyjna, śniadanie Wielkanocne i zasypiamy zanim zdążymy zacząć myśleć o fantastycznym wyjeździe.

Ten post był ostatnio modyfikowany: 19-04-2009 03:29 PM przez paaulo.