Nie trzeba nic pisać, wszystko jest jasne. Pogoda marzenie, wydajność nagromadzonej przez tydzień energii zapewniona. Końcowe wątki zwierzęce dają czas do namyślenia. Pszczółki mają pogodę do wypróżniającego lotu i karmienie na żywo leśnej zwierzyny też ma coś swojskiego. Jedynie z czego jestem smutny? Dla mnie jeszcze chyba długo niepoznana dla mnie dyscyplina. Musiałbym cały wiosenno-letnio-jesienny sezon wypuścić, żebym sobie na takich sztachetach mógł też pojeździć. Jestem jednak dobrej wiary i może mi będzie dane i w takiej dziedzinie pozwiedzać kopczyki.